بی ربط نامه

نیم‌سال اول سال 77 درسی داشتیم به نام برنامه‌ریزی راهبردی، با استادی بسیار خوش اخلاق و مسلط به مباحث روز که تازه از فرنگ برگشته بود؛ جلسه دوم یا سوم کلاس بود که همه رو دعوت کرد به یکی از اتاق‌های دانشگاه و بدون هیچ توضیحی، حدود یک ربعی از فیلم پارک ژوراسیک رو برامون گذاشت که ببینیم؛ بعد پرسید: «به نظر شما چرا نسل براکیوساروس منقرض شد؟»

هر کسی یه چیزی گفت؛ برامون توضیح داد که براکیوساروس‌ها، گیاه‌خوار بودن و در اون موقع، بیشتر سطح زمین از گیاه پوشیده بوده، جثه بسیار عظیم داشته، در حد یه ساختمون 5 طبقه و هیچ موجودی در حد و اندازه‌اش نبوده که بخواد براش تهدیدی محسوب بشه.

وقتی همه حدس و گمان‌های نادرست بچه‌ها ته کشید، گفت: «نظریه اصلی در مورد انقراض نسل این موجود اینه که وقتی گوشتخوارهای کوچیک بهش حمله می‌کردن و مثلن یه تیکه از پا یا دمش رو گاز می‌گرفتن، پیغام عصبی درد تا به مغزش برسه و بخواد واکنش نشون بده، زمان قابل توجهی طول می‌کشیده و همین موضوع باعث می‌شده با وجود اون هیکل گنده، در مقابل جونوارای کوچیک آسیب‌پذیر باشه.»

بعد برامون توضیح داد که سازمان‌های بزرگ هم همین طوری هستن و وقتی منافع‌شون توی شعبات و دفاتر و ... به خطر می‌افته تا رئیس ارشد سازمان مطلع بشه و بخواد کاری بکنه، سازمان منافع قابل توجهی رو از دست داده و بعد شروع کرد به توضیح روش‌های تدوین برنامه‌های راهبردی و ....

------------------------------

شاید ماه آینده بتونم توی همایشی شرکت کنم که همین استاد سخنران اصلیش هست.